فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

آنچه  موضوع این مقاله را تشکیل می دهد عبارت است از بررسی ماده 247 قانون تجارت. در این ماده  قانونگذار عملی حقوقی تحت عنوان ظهرنویسی برای وکالت را شناسایی کرده است که به موجب آن دارنده سند تجاری بدون اینکه مالکیت آن را به دیگری واگذار کند، به وسیله ظهرنویسی حق وصول  ولدی الإقتضاء حق اعتراض واقامه دعوا برای وصول را به ذی نفع ظهرنویسی اعطاء می کند. شرایط ومقررات حاکم بر این نوع ظهرنویسی بحث تازه ای را ایجاب نمی کنند ؛ به عبارت بهتر این نوع ظهرنویسی تابع شرایط شکلی خاصی، افزون بر آنچه که درظهرنویسی برای انتقال الزامی است، نمی باشد جز اینکه ضروری است درظهرنویسی عبارت "برای وصول" ویا مانند آن تصریح شود.پرسش مهمی که این مقاله نیز به انگیزه پاسخ به آن نگارش یافته است این است که اگرذینفع ظهرنویسی برای وکالت، دارای پروانه وکالت نباشد، آیا بازهم می تواند به موجب ماده 247 قانون تجارت در دادگاه برای وصول سند تجاری اقامه دعوا کند؟! به عبارت دیگر آیا قانونگذار با تصویب ماده 247 قانون تجارت اراده کرده است که به ذینفع ظهرنویسی برای وکالت حق اقامه دعوا در محاکم را اعطاء کند هرچند که شخص مذکور دارای پروانه وکالت (موضوع ماده 55 قانون وکالت مصوب1315) نباشد ؟!